Als je (volwassen) kind kanker krijgt

Tips voor ouders

Getty Images

Helpen, zorgen, steunen: als ouder van een ernstig ziek kind kom je in actie. Maar een volwassen kind heeft zijn eigen leven. Wat kun je als ouder doen? En hoe ga je niet zelf eronderdoor?

Vraag je kind: wat heb je nodig?

Door de ziekte van je kind verandert de relatie die je met hem of haar hebt. Het is alsof je een stap terug in de tijd zet, terug naar de jaren dat je kind klein was en jou echt nodig had. Je kind heeft je nu óók echt nodig, maar het grote verschil is dat het nu zelf volwassen is.
De kunst is om de autonomie van je kind en ook van de eventuele partner te respecteren. Om betrokken te zijn, maar ook voldoende afstand te nemen. Vraag je kind wat je kunt doen. Hoe kan ik je helpen in het huishouden, wil je dat ik meega naar de dokter, wil je dat ik er af en toe gewoon ben, zal ik op de kleinkinderen passen?

Blijf je eigen leven leiden

Je kunt alleen goed voor je kind zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt. Wat geeft jou energie, waar word je blij van, wat ontspant je? Blijf die dingen doen. Je kunt niet voortdurend beschikbaar zijn, dat hou je niet vol.

Praat er veel over

Veel mensen merken dat ze hun verhaal niet kwijt kunnen of voelen zich niet begrepen. Je kunt het anderen makkelijker maken om betrokken te blijven door niet alleen te vertellen wat er is gebeurd, maar ook hoe jij je daarover voelt. Zo kunnen mensen echt meeleven met jou en ontvang je steun. 

Wees mild voor jezelf

Veel ouders met een ziek kind voelen zich tekortschieten en schuldig. Die gevoelens zijn heel normaal, ze horen ook bij het ouderschap. Dat besef kan het rotgevoel al wat lichter maken. Onderken die gevoelens en praat erover met je vrienden en kennissen.

Zoek hulp als je zelf klachten krijgt

Niet meer slapen, geheugen- of concentratieproblemen, piekeren, somberheid, voortdurend huilen, conflicten met je partner. Allemaal klachten die veroorzaakt kunnen worden door stress. Net als rugpijn, migraine, maagpijn. Blijf er niet mee rondlopen, zoek hulp. De oncoloog of oncologisch verpleegkundige in het ziekenhuis kan je helpen de geschikte persoon te vinden, de huisarts natuurlijk ook.

Hulpadressen

• Binnenlopen voor een praatje kan bij een van de circa zestig IPSO-inloophuizen. IPSO is een organisatie van Instellingen PsychoSociale Oncologie. Voor professionele psychologische hulp zijn er de IPSO-therapeutische centra. T 06-3882 35 97 of www.ipso.nl

• Voor gespecialiseerde psychologische behandeling kun je ook terecht bij het Helen Dowling Instituut in Utrecht. T 030-252 40 20 of www.hdi.nl

Met dank aan Joyce Vermeer, gezinstherapeut bij het Helen Dowling Instituut in Utrecht, en Mecheline van der Linden, klinisch psycholoog in het VUMC in Amsterdam, beiden gespecialiseerd in de behandeling van mensen met kanker en hun naasten.

Auteur 
Bron 
  • Plus Magazine