Ten einde raad door een huilbaby

Alle baby's huilen, dat hoort er nou eenmaal bij in de allereerste levensfase. Ze huilen als ze honger hebben of een vieze luier. Als ze aandacht van je willen of heel moe zijn. En nogal wat kleintjes hebben iedere dag hun vaste huiluurtje. Zo verwerken ze hun indrukken van die dag. Maar bij een huilbaby blijft het niet bij een huiluurtje.

Definitie
Volgens een veel gebruikte definitie heb je het pas over een huilbaby als je kindje minstens drie uur per dag, zeker drie keer per week en meer dan drie weken lang doorhuilt.

Zonder aanwijsbare reden en zonder dat je hem kunt troosten. Die doordringende huilbuien beginnen meestal een paar weken na de geboorte. De meeste kindjes hebben er vooral 's avonds last van.

Oorzaak
De oorzaak van die urenlange huilbuien is helaas onbekend. Er wordt over allerlei achterliggende problemen gesproken: voedselallergie, darmkrampjes en reflux (oprispingen) bijvoorbeeld. Daarnaast kan het zijn dat een huilbaby te veel prikkels van zijn omgeving krijgt.

Overvoerd wordt met indrukken dus, die hij niet weet te verwerken. Zo blijken sommige baby's overgevoelig te zijn voor licht, felle kleuren, geluid of aanrakingen.

Wat te doen?
Als je vindt dat je kindje wel erg veel huilt, kun je het beste beginnen met het bijhouden van een schema. Daarop schrijf je precies wanneer je baby huilt en hoe lang. Wie weet ontdek je op die manier een patroon. Het schema bespreek je met het consultatiebureau of je huisarts. Zij zullen eerst kijken of er eventueel een medische oorzaak te vinden is. Als dat is uitgesloten, zullen ze je praktische tips meegeven. We noemen er hier een paar:

• Zorg voor rust en regelmaat. Het klinkt ouderwets, maar veel baby's hebben er baat bij. Dat betekent dat je waar mogelijk een vast dagritme aanhoudt en een vast bedtijdritueel. Zodra je kleintje aangeeft dat hij moe is, leg je hem in bed. Want als hij oververmoeid raakt, lukt het hem niet meer om in slaap te vallen.
• Je kunt je baby inbakeren. Dat houdt in dat je hem stevig in een doek wikkelt. Hij kan daardoor minder onrustige bewegingen maken en slaapt hopelijk sneller in. Als kindjes ingebakerd zijn, voelen ze zich ook meer geborgen. Vraag om verder advies bij het consultatiebureau.
• Creëer een rustige omgeving. Dat wil zeggen dat je niet te veel knuffels en speeltjes in zijn bedje legt, hem niet door steeds weer andere mensen laat oppakken, het omgevingsgeluid beperkt enzovoorts. Alles om 'overprikkeling' te voorkomen.
• Probeer zo lang mogelijk borstvoeding te geven. Borstvoeding werkt troostend, je baby wordt er rustig van.
• Leg een knuffel met jouw geur in zijn bedje. Dat geeft je baby een vertrouwd gevoel.
• Babymassage, een badje, een autorit, wiegen, rustgevende muziek, je kindje lekker tegen je aan laten hangen in een draagzak: het zijn allemaal dingen die je kunt uitproberen.

Wat als dat niet helpt?
Helaas zijn veel huilbaby's écht heel moeilijk te troosten en dat kan je tot pure wanhoop drijven. Je wordt gek van het geluid, zou willen dat het eindelijk eens ophield.

Je voelt je machteloos, doodmoe en gefrustreerd. Misschien ben je zelfs wel bang dat je je kindje wat aan zult doen. Je hoeft je er niet voor te schamen, veel ouders van een huilbaby kennen dat gevoel.

Het is natuurlijk wel belangrijk om zo snel mogelijk in te grijpen. Probeer dus niet alles alleen te doen. Betrek je partner bij de zorg. Laat je baby eens een nachtje bij oma logeren, zodat je wat slaap kunt inhalen. Of slaap - zodra de baby naar bed gaat - overdag een uurtje bij.

Je zult merken dat je er daarna weer wat beter tegen kunt. Vaak is het ook prettig om te praten met mensen die uit eigen ervaring weten waar je doorheen gaat. Daarom bestaan er verschillende groepen voor lotgenotencontact.

Het gaat over!
Ook al zie je het nu allemaal niet meer zitten, het is belangrijk om te weten dat je met een tijdelijk probleem te kampen hebt. In de meeste gevallen stopt het huilen na een maand of vier.

Bij sommige baby's houdt het weliswaar wat langer aan, maar ook bij hen gaat het huilen na een tijdje helemaal over. Definitief!