Goed voor het bloed
Okra is in de Marokkaanse, Indiase en Creoolse keuken een graag geziene gast. In de Hollandse huishoudens zien we deze groente nog maar weinig. En dat terwijl er volop reden is om okra vaker op het menu te zetten.
Wat is het?
Een vruchtgroente die veel wordt gebruikt in de Marokkaanse, Indiase en Creoolse keuken. Okra’s zijn 5 tot 15 centimeter lang en ze lijken wel wat op courgettes en groene pepers. De smaak is een combinatie van sperziebonen, asperges en aubergines. In het Engels wordt de okra ook wel 'lady’s finger' genoemd.
Wat zit erin?
Okra’s bevatten veel B-vitamines. Vergeleken met een gemiddelde groente zit er vijf keer zoveel foliumzuur (B11) in en bijna vier keer zoveel vitamine B2, B6 en niacine (B3). Foliumzuur is een van de weinige vitamines waarvan Nederlanders niet altijd genoeg binnenkrijgen, stelt het Voedingscentrum. We hebben het nodig voor een goede werking van het lichaam en voor de aanmaak van witte en rode bloedcellen. De andere B-vitamines zijn onmisbaar voor de energievoorziening van het lichaam en de stofwisseling.
Waar moet je op letten als je okra’s koopt?
Verse okra’s zijn zacht en toch stevig, ze zijn makkelijk doormidden te breken en zien er fris uit, zonder bruine plekken.
Hoe bewaar je okra’s?
Buiten de koelkast zijn ze ongeveer drie dagen houdbaar. In de koelkast bewaren gaat ten koste van de smaak, al blijft de kleur mooier.
Hoe maak je ze klaar?
Je kunt ze koken, grillen, smoren of roerbakken. Ze zijn in 3 tot 10 minuten gaar. Alleen de steelaanzet hoeft eraf. Het 'sap' van de okra wordt door verhitten wat slijmerig en heeft een gelatineachtige bindkracht. Wil je gebruik maken van de bindende werking, snijd ze dan open of in stukjes. Wil je dat niet, let er dan bij het schoonmaken op dat ze heel blijven.
- Plus Magazine
