Horen

Getty Images

Horen is een gewaarwording die optreedt als geluidsgolven in het slakkenhuis van het binnenoor worden omgezet in zenuwprikkels.

Wanneer het trommelvlies door geluidsgolven in trilling wordt gebracht, brengt het die trillingen over op een keten van drie kleine beweegbare botjes in het middenoor. Hamer, aambeeld en stijgbeugel worden samen de gehoorbeentjes genoemd. De botjes zijn zodanig gerangschikt dat ze als een hefboomsysteem fungeren en de energie van de geluidsgolven versterken voordat die het slakkenhuis bereiken. 
 
De stijgbeugel zit vast op het vlies in het ovale venster aan de basis van het slakkenhuis. In het benige slakkenhuis bevindt zich de slakkenhuisgang. Langs de slakkenhuisgang lopen het vestibulaire kanaal en het tympanisch kanaal. Alle drie deze gangen zijn gevuld met vocht; endolymfe in de slakkenhuisgang en perilymfe in het vestibulair kanaal en het tympanisch kanaal.
 
Als de stijgbeugel tegen het ovale venster duwt, reizen drukgolven in het perilymfe door de spiraal via het vestibulair kanaal en weer omlaag via het tympanisch kanaal. De druk daalt wanneer de golf het ronde venster bereikt.
 
Op een dwarsdoorsnede van de slakkenhuisgang is te zien hoe speciale haarcellen door de drukgolven in het perilymfe verbogen worden. De met endolymfe gevulde slakkenhuisgang verschijnt nu als de centrale driehoekige sectie. De vestibulaire en tympanische kanalen, die beide perilymfe bevatten, liggen er aan weerszijden langs. 
 
Op het basaal membraan van de slakkenhuisgang bevinden zich de haarcellen van het orgaan van Corti. Boven de haarcellen bevindt zich het tectoriaal membraan. Wanneer het basaal membraan wordt bewogen onder invloed van drukgolven in het perilymfe, worden haarcellen tegen het tectoriaal membraan gedrukt en worden de haarcellen daarop vervormd. De vervorming genereert een signaal dat via de gehoorzenuw naar de hersenen wordt doorgegeven, die het signaal interpreteren als een geluid.
Auteur