Een erectiestoornis

Niets om je voor te schamen!

Getty Images

Voor een erectiestoornis hoef je je echt niet te schamen. Want het is een algemeen voorkomend probleem. Alleen al in Nederland hebben ongeveer 800.000 mannen wel eens last van een erectiestoornis. Wat zijn de oorzaken en hoe kun je een erectiestoornis behandelen?

Je hebt een erectiestoornis als je onvoldoende in staat bent een erectie te krijgen en/of te behouden, waardoor bevredigende seks niet altijd mogelijk is.

Lichamelijke oorzaken

Er zijn verschillende oorzaken voor een erectiestoornis: lichamelijke of psychische oorzaken en een combinatie hiervan.

Bij lichamelijke oorzaken kun je denken aan diabetes (suikerziekte), hart- en vaatziekten, zenuwaandoeningen, hormonale problemen, chronische ziekten en bijwerkingen van geneesmiddelen.

Lees ook: Tien redenen waarom seks gezond is

Hart- en vaatziekten
Hart- en vaatziekten is de meest voorkomende oorzaak van het ontstaan van een erectiestoornis.

Hiertoe behoren arteriosclerose (aderverkalking), hypertensie (hoge bloeddruk) en een te hoog cholesterolgehalte. Roken, overmatig alcoholgebruik en weinig lichaamsbeweging kunnen het probleem verergeren.

Diabetes (suikerziekte)
Diabetes kan de zenuwen en de vaten beschadigen die de penis van bloed voorzien. Twee op de drie mannen met diabetes krijgt op termijn last van een erectiestoornis.

Zenuwaandoeningen
Multiple sclerose en beschadiging van het ruggenmerg kunnen leiden tot een erectiestoornis.

Hormonale problemen
Een zeer laag testosterongehalte kan leiden tot een erectiestoornis.

Bijwerkingen van medicijnen
Tot slot kunnen bijwerkingen van geneesmiddelen (bijvoorbeeld antidepressiva) ook een nadelig effect hebben op de erectie.

Psychische oorzaken van een erectiestoornis

Bij psychische oorzaken kun je denken aan depressie, stress, (faal)angst of relatieproblemen.

Behandeling van een erectiestoornis

Een erectiestoornis is goed te behandelen. Er is steeds meer aan te doen. Bij het bepalen van de geschikte behandelmethode is het wel goed om rekening te houden met je levensstijl.

Ook is het belangrijk om te weten of en hoe de behandeling invloed heeft op de relatie tussen jou en je partner. Je arts kan helpen bij het kiezen van de juiste remedie.

Counseling en sekstherapie
Deze therapie kan helpen om seksuele problemen te identificeren, te begrijpen en ermee om te gaan. Seksuele problemen kunnen ontstaan door stress, (faal)angst en sociale druk. 

Specifieke technieken kunnen stress wegnemen en de seksuele stimulatie vergroten, waardoor het weer mogelijk is plezier te hebben in seks.

Erectiepillen
Er zijn tegenwoordig meerdere soorten erectiepillen verkrijgbaar op recept van de huisarts. Erectiepillen zorgen ervoor dat je een erectie krijgt als je seksueel opgewonden raakt. Ze zijn allemaal effectief, maar hun werkingsduur loopt uiteen.

Indien er geen seksuele prikkeling meer is, verdwijnt je erectie weer. Uiteraard kun je weer een nieuwe erectie krijgen op het moment dat je weer opgewonden raakt en de pil nog werkzaam is.

Injectietherapie
Bij deze behandeling wordt de medicatie direct in de penis of plasbuis ingebracht. Het eerste gebeurt met een injectiespuit. De erectie treedt op na 10 minuten en houdt ongeveer een half uur tot een uur aan. De kwaliteit van de erectie is afhankelijk van de dosering.

Vacuümpomp
Hierbij wordt de penis in een vacuümcilinder geplaatst. De ring van de cilinder aan het begin van de penis zorgt voor behoud van de erectie.

Erectieprothese
Deze methode wordt pas gebruikt wanneer alle bovengenoemde therapieën niet werken. Er kan dan een erectieprothese (penisimplantaat) in de penis worden geïmplanteerd.

Dit is een chirurgische ingreep verricht door een uroloog. Deze maakt een snee in de penis, waardoor een kunststof zwellichaam wordt ingebracht.

Raadpleeg arts

Veel mannen vinden het moeilijk om over hun erectiestoornis te praten. Gemiddeld wacht een man zelfs twee jaar voor hij een arts raadpleegt. Dat is heel jammer, want er is steeds meer aan te doen. En je arts kan je daar als geen ander bij helpen.

 

Auteur 
Bron 
  • Wetenschappelijke Vereniging voor Seksuele Dysfuncties