Frozen shoulder

Wat is een frozen shoulder?

Zo'n twee tot vijf procent van de Nederlanders krijgt in zijn leven te maken met een frozen shoulder. Bij een frozen shoulder is er sprake van een verkorting van het gewrichtskapsel. De aandoening komt vooral voor bij vrouwen tussen de 40 en 70 jaar.[ITEMADVERTORIAL]

Risicofactoren

Iedereen kan een frozen shoulder krijgen, maar er zijn een aantal risicofactoren die de kans erop vergroten. De aandoening komt meer voor bij mensen met diabetes, hartproblemen en schildklieraandoeningen. Zo'n 10 tot 20 procent van de diabetespatiënten krijgt last van een frozen shoulder. Vaak duurt het herstel van een frozen shoulder bij hen ook langer. Andere risicofactoren zijn: een te snel of te langzaam werkende schildklier (hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie), de ziekte van Parkinson, bepaalde hart- en vaatziekten en nog een klein aantal zeldzame aandoeningen.

Diagnose

Een frozen shoulder wordt in de meeste gevallen door middel van lichamelijk onderzoek vastgesteld. Soms is het noodzakelijk om de schouder verder te onderzoeken om eventuele andere afwijkingen van de schouder uit te sluiten. In dat geval worden er röntgenfoto's gemaakt en in sommige gevallen ook een arthografie. Dit is een onderzoek van gewrichten waarbij in het gewricht een contraststof wordt ingespoten.

In veel gevallen is een behandeling niet nodig. Een frozen shoulder verdwijnt na verloop van tijd vanzelf weer. Dit kan echter wel een lange tijd duren. Het beloop van de frozen shoulder bestaat uit drie fasen:

Fase 1

Dit is de 'verstijvende' fase, die zes weken tot maximaal negen maanden kan duren. De pijn neemt geleidelijk toe en tegelijkertijd neemt de beweeglijkheid af.

Fase 2

Deze fase wordt de 'frozenfase' genoemd. De pijn neemt langzaam af, maar de stijfheid blijft. Deze fase kan tussen de vier en twaalf maanden duren.

Fase 3

De laatste fase, de zogenaamde 'ontdooiende' fase. De pijn verdwijnt naar de achtergrond en de beweeglijkheid keert langzaam terug. Deze fase duurt zo'n twee tot twaalf maanden.

Het herstel van een frozen shoulder kan bespoedigd worden door een behandeling die zich richt op het behouden van de beweeglijkheid van het schoudergewricht. Door regelmatig bepaalde oefeningen te doen, kan de schouder weer beter worden bewogen. Medicatie zoals bijvoorbeeld een injectie in de schouder met een verdovend middel en een ontstekingsremmer kan de pijn verlichten. Doordat de pijn en irritatie vermindert, kan de schouder beter bewogen worden.

Operatie

Als de behandeling geen effect heeft, bestaat de mogelijkheid om het kapsel met een operatie los te maken. Met een kijkoperatie wordt het kapsel aan de voorkant tot en met de onderkant losgeknipt, zodat er meer bewegingsruimte is. Dit kan alleen wanneer de frozen shoulder niet meer pijnlijk is en de actieve ontstekingsfase voorbij is. Wanneer het kapsel nog wel ontstoken is heeft de operatie geen effect, omdat het kapsel na de operatie direct weer verkort door de ontsteking.