Zwangeren vaak onnodig bezorgd over gebruik antidepressiva

Getty Images

Vrouwen die tijdens hun zwangerschap antidepressiva gebruiken, maken zich vaak onnodig ongerust over mogelijke schadelijke gevolgen daarvan voor hun ongeboren kind. Soms stoppen zij zelfs met hun medicatie, terwijl dit niet verantwoord is. Dit blijkt uit het onderzoek waarop Adrienne Einarson 8 april promoveert aan de Universiteit Utrecht.

Uit interviews door Einarson van 96 vrouwen die tijdens de zwangerschap antidepressiva gebruikten, blijkt dat veel vrouwen zich ongerust maken door negatieve informatie van behandelaars, de media en familie en vrienden. Negatieve onderzoeksresultaten over het gebruik van antidepressiva tijdens de zwangerschap halen ook vaker de media dan onderzoek waarin geen risico wordt gevonden. Stoppen met antidepressiva is ook niet altijd mogelijk of wenselijk. In het meest ernstige geval kan dit tot suïcidegevaar leiden.

Risico's

Einarson onderzocht de risico's van het gebruik van antidepressiva tijdens de zwangerschap zowel door het samenvoegen van eerder onderzoek als door het verzamelen van nieuwe gegevens uit het mede door haar zelf opgezette Motherrisk-programma in Canada. Deze databank bevat inmiddels gegevens van bijna 1.250 vrouwen die tijdens de zwangerschap antidepressiva gebruikten. Uit deze onderzoeken blijkt dat het gebruik van antidepressiva slechts in sommige gevallen licht verhoogde risico’s met zich meebrengt.

Complex onderzoek

"Het lastige hierbij is dat het heel moeilijk is om onderscheid te maken tussen een risico van het gebruik een antidepressivum en het risico van de onderliggende ziekte, de depressie", licht copromotor dr. Rob Heerdink van de Universiteit Utrecht toe. "Dit betekent dat artsen afhankelijk zijn van complex epidemiologisch onderzoek, terwijl ze niet de specialistische kennis hebben om dat te interpreteren."

Ondubbelzinnig

Einarson concludeert dan ook dat meer aandacht besteed moet worden aan het vertalen van de lastig te interpreteren onderzoeksresultaten. Eerst van de onderzoekers naar behandelaars en apothekers, vervolgens van hen naar de zwangere vrouw. "De klinische betekenis van onderzoeksresultaten moeten ondubbelzinnig zijn zodat ze niet leiden tot ongewenste neveneffecten zoals het onbedoeld stoppen van noodzakelijke therapie", aldus Einarson.

Bron 
  • Universiteit Utrecht